چرا گاهی انقدر میخوایم خودمونو ، رفتارامونو ، عقایدمونو ، حتی قیافمونو به دیگران " توضیح " بدیم ؟!
چرا انقدر جایی بزرگ شدیم که فکر و حرف و ادای دیگران باید مهم باشه؟!
چرا باید انقدر مهم باشه که یکی پشت سرمون بد بگه؟! یا خوب بگه؟!
واقعا این عمره ؟!
که میگذره؟!
که این منم که فقط یه بار زندگی میکنم ! که فقط یه بار میتونم خودمو دوست داشته باشم !
چقدر از "من" بخاطر دیگران شده "من"؟!
چقدر از من ریاست؟!
چقدر از من صداقت؟!
و چه موجود ترسناک و عجیبیه آدم !
میتونه تو یه لحظه 180 درجه تغییر کنه ! بشه یکی دیگه ! یه چیز دیگه !
این 180 درجه خلاف جهت مدار دیگران چرخیدن کاری نداره فقط "جسارت" میخواد !
اول جرِئت پرش
بعد لذت پرواز
:)
پ.ن : اینجا بوی کاغد کاهی میده :) نمیدونم حس میکنین یانه :)
- تاریخ : پنجشنبه ۳ بهمن ۹۸
- ساعت : ۰۰ : ۱۲
- |
- نظرات [ ۲ ]
